مدیر مسئول نشریه «خوبگاه» دانشگاه صنعتی شریف معتقد است که دانشجو علاقه دارد که ردی مثبت از خود در فضای اطرافش بر جای بگذارد، مهارت‌های نویسندگی و شیوه تفکر یا بیان مطلبش را به ستیزه بکشد و برای سایر عرصه های کاری اش در آینده کسب تجربه کند.
محمدحسین طالبی در گفت‌وگو با باشگاه دانشجویان ایسنا عنوان کرد: نشریات دانشجویی همانند خود دانشجویان رنگ رنگ است و نشریات با کیفیت‌ها و موضوعات گوناگون، قبل شیوع کرونا، در کف دانشگاه به چشم می‌خورد. وقتی وارد سلف دانشگاه می‌شدیم این فرصت را داشتیم که همراه صرف ناهار ا به تورق نشریه بپردازیم و تا انتهای غذا گلچینی از متن‌های خوب را بخوانیم.
وی ادامه داد: نشریات دانشگاه شریف تقریبا به جز چند استثنا در ایام ابتدایی سال که فصل امتحانات نیست، منتشر می‌شوند و بقیه شماره‌ها هم به مرور و با فروکش کردن شدت امتحانات چاپ می‌شوند، کیفیت هر نشریه هم بسته به هدف صاحبان آن متنوع از آب درمی‌آید. پس نقاط قوت و نقاط ضعفی به آن اشاره می‌شود قطعا قابل تطبیق بر هر نشریه ای نیست. بلکه برآیندی از هر آنچه در این چند سال دوران دانشجوی بنده بوده است، می‌باشد.
طالبی درباره نقاط قوت نشریات دانشجویی در دانشگاه شریف گفت: میزان استقبال دانشجویان شریف از نوشتن در نشریات و فعالیت در سایر مسئولیت‌های قابل تعریف برای یک نشریه ستودنی است؛ اما امیدوارم به همین میزان هم استقبال از مطالعه نشریات چاپ شده داشته باشیم. در مجموع علاقه وافری که در دوستان و اطرافیانم به نوشتن می‌بینم، برای بنده بسیار آموزنده است؛ از این نظر که دانشجو علاقه دارد که ردی مثبت از خود در فضای اطرافش بگذارد، مهارت‌های نویسندگی و شیوه تفکر یا بیان مطلبش را به ستیزه بکشد و برای سایر عرصه های کاری اش در آینده کسب تجربه کند. چراکه دیدن عکس و نام خود در یکی از صفحات نشریه اعتماد به نفس بیشتری برای ادامه مسیر تحصیلی او دارد و همه این موارد با نهایت دو ساعت کار و تنظیم محتوایی ارزنده رقم می‌خورد.
وی با اشاره به نکات مثبت دیگر نشریات تاکید کرد که علاوه بر گستردگی طیف قلم به دستان، تنوع نشریات چاپی است که هر مخاطب با هر میلی را می‌تواند جذب به مطالعه یا نوشتن کند. نکته دیگر اتلاف بودجه‌ی تخصیص گرفته برای چاپ نشریات است.
مدیر مسئول نشریه «خوبگاه» ادامه داد: شاید نیاز نباشد راجع به بعضی موارد چیزی بگوییم چراکه نه تخصص آن را داریم و نه می‌توانیم افراد متخصص را بیابیم و نه به درد قشر دانشجو با دغدغه‌های خاصی که دارد خواهد خورد. مثال نمی‌زنم تا به تیمی از نشریات برنخورد. ولی همه تیم‌های فعال در این حوزه را به عنوان کوچک‌ترین این جمع به ارائه محتوای درخورد دانشجوی شریف دعوت می‌کنم. این را هم باید اضافه کنم که ساخت پادکست، مصاحبه‌های مرتبط، متن‌های جدید در کانال نشریه و حتی برگزاری مسابقه یا برنامه مشترک از جمله کارهایی است که ذوق و تلاش دانشجوی نشریه‌باز شریفی را نشان می‌دهد. شکر خدا در فضای فرهنگی دانشگاه ما جای این دست کارها خالی نیست.
طالبی با اشاره به ضعف های موجود در نشریات شریف، گفت: در بخش محتوا، به میزانی که برای آراستگی نشریه تلاش می‌کنیم، متاسفانه گاها برای محتوا وقت نمی‌گذاریم. قطعا در اهمیت بخش ظاهری نشریه شکی نیست و اگر نباشد مخاطب جذب نشریه نخواهد شد؛ اما برای یک نشریه‌ی تمام و کمال کافی نیست. محتوای بعضی نشریات آورده خاصی برای خواننده آن ندارد. چراکه ارزش افزوده ای از جانب نویسنده ایجاد نشده است و به بیان دانسته‌هایی که خودمان به عنوان قشر دانشجو می‌دانیم اکتفا کرده است.
وی تاکید کرد: قطعا برای نوشتن یک متن نیاز است با اطلاعات بیشتری از خواننده دست به قلم شویم تا مخاطب از مطالعه متن بهره ببرد. در غیر این صورت تکرار مکررات خواهیم داشت و بدتر از آن اصراف کاغذ و بدتر از اصراف هزینه‌های دولتی اصراف وقت اعضای تیم نشریه و مخاطب است.
این فعال دانشجویی در ادامه بیان ضعف نشریات دانشجویی اظهار کرد: نکته بعدی که به ذهنم می‌رسد عدم شناخت مناسب نسبت به جامعه هدف نشریه است که نتیجه‌اش تیرهایی است که به هدف نخواهد خورد. دانستن اینکه ذائقه مخاطب چیست برای نوشتن یک نشریه سودمند لازم است تا دردی از دردهای خواننده را بکاهد یا دانسته‌ای به دانسته‌هایش اضافه کند.
مدیر مسئول نشریه «خوبگاه» درباره الزامات تحقق اهداف و همچنین موانع و مشکلات نشریات دانشجویی عنوان کرد: ابتدا باید منظور خود را از اهداف نشریات دانشجویی روشن کنم. ساده‌تر بگویم، یک نشریه چه اهدافی را می‌تواند داشته باشد و دنبال کند. اصلا چاپ نشریه در دانشگاه چه فایده ای دارد؟ سپس که پاسخ این سوالات مشخص شد منظور دقیق منتقل خواهد شد.
وی در ادامه افزایش توان انجام مسئولیت برعهده گرفته شده و مهارت‌های کار تیمی، تهیه یک محتوای قابل عرضه و مدیریت تعدادی همکار برای مسئولان نشریه، افزایش استقبال خوانندگان از نشریه و زیادشدن شمار مخاطبان نشریه، نمایش دغدغه‌های دانشجویی و حتی ارائه راهکار یا حتی اجرای راه‌حل، بیان مشکلات و انعکاس آنها به مسئولان ذی‌ربط، بازتاب نظرات و وقایع دانشگاه، اثرگذاری بر فضای فرهنگی دانشگاه، ارتقای سطح کیفی و شاید کمی نشریه در طول سال، گسترش مخاطبان نشریه از سطح یک دانشگاه به بقیه دانشگاه‌ها و افزایش توان نوشتن در اعضای تیم تحریریه و ایجاد امکانی برای بروز استعدادهای ادبی و علمی و فرهنگی و . . . از جمله این اهداف است که بسته به تیم می‌تواند یک خط سیر را دنبال کرده یا هر سال برای خود ماموریت خاصی را تعریف کند. همه این اهداف نتایج مثبتی بر دانشگاه و دانشجویان آن خواهد داشت که شاید یکی از مهمترین این اهداف همین فرصت دادن برای نوشتن دانشجویانی است که احتمالا در دوره‌های تحصیلی قبلی خود چنین چالشی را تجربه نکرده بودند.
وی تصریح کرد: انحراف از ماموریت تعیین شده و پرداختن به موارد دیگر سد راه تحقق اهداف در نشریات می‌شود. اما تنها شاخصه لازم و کافی، بودن یک تیم منسجم و مصمم برای به اجرا درآوردن هر چه بهتر نشریه است. اگر همین باور در اعضا رسوخ یابد که ما باید بهترین خود را به نمایش گذاریم و در این مسیر به هیچ و کس جز خودمان وابسته نیستیم، دیگر مانعی بر سر راه این گروه نمی‌تواند مقاومت کند چراکه راهی برای پشت سر گذاشتن آن پیدا خواهند کرد.
مدیر مسئول نشریه «خوبگاه» درباره تاثیر فعالیت نشریات دانشجویی در کمک به جریان آزاد اطلاعات در دانشگاه‌ها و ایجاد گفتمان میان دانشجویان و مسئولان دانشگاه اشاره کرد: نشریات دانشجویی می توانند نقش به سزایی در انتقال مشکلات و انعکاس آنها به مسئولان دانشگاه داشته باشند و در عین حال می‌توانند بازخورد یا اطلاع رسانی مناسبی از این مطالب دریافت کنند و در نهایت آنها را به مخاطب خود ارجاع دهند. همچنین قالب‌های جدید ایجاد شده در یک سری از نشریات بسیار به این مسئله‌ی گفتمان سازی یا افزایش اطلاعات مخاطب کمک می‌کنند.
وی ادامه داد: وجود یک بخش در هر نشریه به عنوان حرف دل مخاطب یا بیان نقطه نظرها یا موارد اینچنینی نیز نشریه را از حالت یک‌طرفه بودن خارج می‌سازد و به مخاطب این اطمینان را می‌دهد که نشریه برای اوست و نظر یا سخن او می‌تواند مهم باشد و ارزشمند برای چاپ.
طالبی عنوان کرد: برخی موضوعات برای نخستین بار در نشریات بحث می‌شوند و جریانی را به راه می‌اندازند که سبب اصلاحات مفیدی در رفتار مخاطب یا رفع مشکلی در فضای دانشگاه می‌شوند. بعضی موضوعات نیازمند بررسی در ابعاد مختلف است که در نهایت تصمیم نهایی را مخاطب با دید درستی خود بگیرد. این امر با یک متن در یک نشریه آغاز می‌شود و بسته به میزان پوشش آن و پیچیده شدن در فضای دانشگاه اثر مثبت یا حتی اثر منفی‌ای برجای خواهد گذاشت. البته گاهی این گفتمان آغاز می‌شود اما پایانی خوش برای آن نمی‌توان متصور شد. چراکه بدون نتیجه و با کدورت صاحب نظران قضیه خاتمه می‌یابد درحالی که مخاطب هم به جای تعمق در موضوع به سمت حواشی آن کشیده می‌شود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: تاثیر نشریات در ایجاد فضایی برای گفتمان میان مسئولان دانشگاه و دانشجویان غیرقابل انکار است و این میزان تاثیر با هرچه جنجالی‌تر بودن موضوع شاید بیشتر نشود اما تعداد افراد بیشتری را متوجه خود می‌کند.
منبع:ایسنا